Gramatyka języka niemieckiego jest systemem bardzo uporządkowanym, raczej klarownym, ale nie stroni też od wyjątków i skomplikowanych konstrukcji. Na szczęście przypadki niemieckie należą raczej do tych prostszych jej elementów, więc ich opanowanie i zrozumienie jest wykonalne, gwarantujemy. Wystarczy szczypta konsekwencji, systematycznej nauki, kilku powtórek i ćwiczeń.

Jakie są przypadki niemieckie?

W języku polskim wyróżniamy siedem przypadków gramatycznych: mianownik, dopełniacz, celownik, biernik, narzędnik, miejscownik i wołacz. W angielskim jest ich… zero. W niemieckim natomiast wyróżniamy 4 przypadki. Oto one:

  • Mianownik – Nominativ

  • Dopełniacz – Genitiv

  • Celownik – Dativ

  • Biernik – Akkusativ

Przypadki występuję w podanej powyżej kolejności, natomiast programy nauczania wprowadzają je zupełnie inaczej, a mianowicie: mianownik, biernik, celownik, dopełniacz. Spowodowane jest to przede wszystkim tym, że tak układałaby się ich skala trudności, tzn. mianownik jest przypadkiem najprostszym i najczęściej występującym, za nim stoi biernik, później celownik i na końcu dopełniacz, czyli przypadek najrzadziej używany w języku niemieckim i też najbardziej skomplikowany w użyciu.

Na jakie pytania odpowiadają przypadki niemieckie?

Pytania przypadków niemieckich są bardzo podobne do tych polskich, natomiast należy pamiętać o tym, że w niemieckim brakuje np. narzędnika i miejscownika, a ich niemiecki odpowiednik tworzony jest poprzez wykorzystanie odpowiednich przyimków. Pamiętajmy też, że nie możemy zawsze tłumaczyć pytań dosłownie i nie zawsze polskie pytanie ma swój bezpośredni niemiecki odpowiednik, np. czasownik uczyć się w polskim odpowiada na pytania kogo? czego, a w niemieckim występuje z biernikiem, a więc jego pytania brzmią wen? was?. Zerknijmy sobie na pytania niemieckich przypadków:

  • Nominativ – wer? was? – kto? co?

  • Genitiv – wessen? – czyj/a/e?

  • Dativ – wem? – komu? czemu?

  • Akkusativ – wen? was? – kogo? co?

Poznanie i zapamiętanie pytań, na jakie odpowiadają przypadki w języku niemieckim jest bardzo przydatne i pomaga w ich prawidłowym zastosowaniu.

Użycie przypadków niemieckich w zdaniu

W zdaniach niemieckich jest kilka rzeczy, które decydują o tym, jakich przypadków musimy użyć. Są to przede wszystkim czasowniki oraz przyimki, a także ich stałe połączenia, np. warten auf, denken an, helfen bei.

Istnieją określone grupy czasowników, które wymagają użycia dopełnienia w odpowiednim przypadku, np. haben – mieć (kogo? co?; biernik), helfen – pomagać (komu? czemu?; celownik).

To samo jest z przyimkami: wyróżniamy przyimki, które wymagają użycia celownika (np. bei, zu, nach), biernika (np. für, ohne, durch) czy dopełniacza (np. entlang czy anlässlich).

Osobnym działem są czasowniki występujące z określonymi przyimkami, np. warten auf, schreiben an, denken an, helfen bei.

Jak widzicie temat niemieckich przypadków jest na wstępie raczej nieskomplikowany. Pamiętajcie, że opanowanie podstaw jest bardzo ważne, aby przy późniejszych tematach (czasowniki, przyimki, czasowniki z przyimkami) mieć silne fundamenty, które pozwolą na sprawne opanowanie nowego materiału.

5/5 - (Ocen: 7)