Dzisiaj spróbuję ułatwić Wam życie, ukazując schematyczność budowy czasów angielskich. Zauważyłam, że często to zagadnienie gramatyczne sprawia problemy, zwłaszcza kiedy wchodzą czasy Perfect. Wszystko raptem zaczyna się plątać – do, has, had, where… Tymczasem w tym szaleństwie jest metoda. Dzisiaj 2 czasy Simple, czyli Present i Past.
Na początek przeanalizujmy krótko budowę czasu Present Simple:
He works. (+)
He doesn’t work. (-)
Does he work? – Yes, he does /No, he doesn’t.
Where does he work?
Celowo napisałam to w formie „schodków” – można dzięki temu zauważyć przesuwanie i dodawanie elementów w pytaniach.
Podsumujmy: twierdzenia są jakby w opozycji do reszty, czyli pytań i przeczeń. W twierdzeniu jest 's’, w pytaniach i przeczenia nie, bo ląduje w ’does’. Krótka odpowiedź to zawsze to, co jest na początku pytania, choćby było po chińsku ;), czyli jeśli jest ’ has’, to w odpowiedziach ?yes/no? też będzie ?has?, jeśli ?will?, też ?will?, etc.
To teraz popatrzmy na Past Simple:
He worked. (+)
He didn’t work. (-)
Did he work? – Yes, he did /No, he didn’t.
Where did he work?
Tak więc czasownik ?do? w czasie przeszłym to ’did’. Nasz operator zmienia się z ’do/does’ na ’did’, które to, podobnie jak w czasie Present Simple, występuje tylko i wyłącznie w przeczeniach i pytaniach. Kolejne podobieństwo to „znikanie” końcówki, czyli ’ed’. W tym wypadku występuje ona tylko w zdaniu twierdzącym, a po wejściu ?did? znika, bo już wiadomo, jaki to czas i nie trzeba go podwójnie podkreślać. Podobnie rzecz ma się z czasownikami nieregularnymi – występują tylko w zdaniu twierdzącym, by skromnie ustąpić miejsca ’did’ w pytaniach i przeczeniach. W pytaniu było ’did’, znajdziemy je też więc w krótkich odpowiedziach.
Podsumujmy: w zdaniach twierdzących dodajemy końcówki do czasownika (-ed, -s), w pytaniach i przeczeniach znikają, za to pojawia się ?do/does?, albo w czasie przeszłym ?did?. Poza tym wszystko jest identyczne.
Prawda, że łatwe proste i przyjemne? Stay tuned na następne części ułatwiania sobie gramatycznego życia ;)
Czas Present Simple i Past Simple to dwa podstawowe czasy w języku angielskim, które służą do opisywania czynności i stanów w teraźniejszości i przeszłości.
Czas Present Simple – teoria
Czas Present Simple jest używany do opisywania czynności i stanów, które są regularne, powtarzające się lub stałe. Jest on również używany do wyrażania faktów, opinii i upodobań.
Budowa czasu Present Simple
W czasie Present Simple czasowniki w 1. i 3. osobie liczby pojedynczej mają końcówkę -s lub -es. W 2. osobie liczby pojedynczej czasowniki mają taką samą formę jak w 3. osobie liczby mnogiej.
Przykłady użycia czasu Present Simple
- I go to school every day. (Idę do szkoły codziennie.)
- You like to eat chocolate. (Lubisz jeść czekoladę.)
- He lives in London. (On mieszka w Londynie.)
- She works as a doctor. (Ona pracuje jako lekarz.)
- It snows in winter. (Śnieg pada zimą.)
- We study English at school. (Uczymy się angielskiego w szkole.)
- You play sports every weekend. (Grasz w sporty co weekend.)
- They love to travel. (Lubią podróżować.)
Czas Past Simple – teoria
Czas Past Simple jest używany do opisywania czynności i stanów, które miały miejsce w przeszłości. Jest on również używany do opowiadania o wydarzeniach, które już się wydarzyły.
Budowa czasu Past Simple
W czasie Past Simple czasowniki regularne otrzymują końcówkę -ed. Czasowniki nieregularne mają nieregularne formy w czasie Past Simple.
Przykłady użycia czasu Past Simple
- I went to the cinema yesterday. (Byłem w kinie wczoraj.)
- You studied English for five years. (Uczyłeś się angielskiego przez pięć lat.)
- He did his homework last night. (Odrobił lekcje wczoraj wieczorem.)
- She went home late last night. (Wróciła do domu późno wczoraj wieczorem.)
- It snowed last night. (Śnieg padał wczoraj wieczorem.)
- We arrived at the airport on time. (Dotarliśmy na lotnisko na czas.)
- You ate a lot of food. (Zjedłeś dużo jedzenia.)
- They played football. (Grali w piłkę nożną.)
Przydatne wskazówki – czasy angielskie
- Aby zapamiętać, które czasowniki są regularne, a które nieregularne, można skorzystać z tabeli czasowników nieregularnych.
- W przypadku czasowników regularnych, końcówkę -ed dodaje się do formy podstawowej czasownika.
- W przypadku czasowników nieregularnych, końcówkę -ed dodaje się do nieregularnej formy czasownika.
- W czasie Present Simple czasowniki w 3. osobie liczby pojedynczej mają końcówkę -s lub -es. W 2. osobie liczby pojedynczej czasowniki mają taką samą formę jak w 3. osobie liczby mnogiej.
- W czasie Past Simple czasowniki regularne otrzymują końcówkę -ed. Czasowniki nieregularne mają nieregularne formy w czasie Past Simple.
Zostaw komentarz